Harry van Aken onderzoekt oorlogtrauma's onder jongeren

Recent vond de draaidag plaats waarbij filmregisseur in spé Harry van Aken, samen met DocHuis-stagiair Annika Visser, in Utrecht straatinterviews opnam met jongeren en hun ouders. Het doel was om inzicht te krijgen in de invloed van intergenerationeel oorlogstrauma op de huidige generatie, met name in relatie tot de hernieuwde discussie over de dienstplicht. Veel mensen deelden ons hun verhaal en dat leverde meer dan 10 potentiële personages op die we kunnen volgen in een documentaire. Deze verhalen vormen een solide basis voor de ontwikkeling van een diepgaande documentaire die dit urgente thema in het licht zet.

Over de documentaire

De documentaire richt zich op de impact van oorlogsverleden op de kijk en beleving van jongeren. Het brengt in beeld hoe trauma’s uit het verleden, vaak onverwerkt en onuitgesproken, doorwerken in de leefwereld van de derde generatie. De actuele discussie over het eventueel herinvoeren van de dienstplicht krijgt hierdoor een nieuwe, persoonlijke dimensie. Met deze film wil DocHuis bijdragen aan een beter begrip van de complexiteit rondom intergenerationele trauma’s en de manier waarop geschiedenis doorwerkt in het heden.

Over Harry van Aken

Theater- en mediamaker Harry van Aken is de drijvende kracht achter dit project. Hij heeft een persoonlijke band met het thema: zijn grootvader diende als KNIL-militair in Indonesië en droeg een onuitgesproken trauma mee dat het gezin diep raakte. Harry gebruikt zijn eigen familiegeschiedenis als ingang om bredere verhalen van derde generatie KNIL-nazaten te onderzoeken. Harry: "Mijn opa vocht in Indonesië en keerde als een gebroken man terug. Hij sprak nooit over wat hij daar had meegemaakt. Die stilte nestelde zich in mijn familie, en uiteindelijk ook in mij. Ik ontdekte dat mijn pijn niet los stond van dit verleden. Deze documentaire is geboren uit mijn verlangen om die pijn te onderzoeken en samen met anderen te zoeken naar erkenning, eerherstel, heling, begrip en verbinding."

"Mijn onderzoek kreeg echt vorm toen ik mijn moeder interviewde. Pas toen kreeg ik inzicht in hoe groot de pijn uit het verleden is — en wat de impact is geweest op haar en haar gezin. Daardoor besefte ik dat wat ik voel, ergens vandaan komt. Als je bedenkt dat er destijds zo’n 120.000 militairen zijn uitgezonden, weet ik: ik ben niet de enige."

Binnenkort verschijnt op de DocHuis-website een projectpagina met meer achtergrondinformatie, updates en mogelijkheden om betrokken te raken. Houd onze kanalen in de gaten voor de laatste ontwikkelingen.