Studenten Journalistiek doen onderzoek voor DocHuis-verhaal

Sinds jaar en dag bestaat ‘vermist zijn’ niet als officiële juridische status. Voor de wet ben je óf levend óf dood. Wanneer iemand lange tijd spoorloos is, kan een procedure tot vaststelling van vermissing worden gestart (voorheen: ‘verklaring van vermoedelijk overlijden’). De procedure kan doorgaans na vijf jaar worden gestart, maar in uitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld wanneer de dood waarschijnlijk lijkt, kan dit al eerder. De rechter beoordeelt of er voldoende bewijs is dat de persoon niet in leven is. Als dat wordt vastgesteld, wordt de vermiste persoon formeel als overleden beschouwd, met dezelfde juridische gevolgen als een overlijdensverklaring. Ondertussen blijven tot die tijd rekeningen, verzekeringen en andere administratieve verplichtingen doorlopen, vaak tot last van de achterblijvers en zonder gestructureerde ondersteuning.

Journalist en filmmaker Maaike Hees pitchte begin dit jaar dit onderzoeksverhaal bij DocHuis. Inmiddels doen we uitgebreid onderzoek in samenwerking met Fontys Journalistiek, met dank aan Roy Mevissen. Samen met de hulp van studenten Sacha Loppies, Siebe van Eijk en Guus Krijnen gaan we in gesprek met achterblijvers van vermiste personen die tegen de juridische en administratieve rompslomp aanlopen, om dit te vertalen naar een onderzoeksjournalistieke documentaire. De komende periode werken we intensief aan het doorgronden van dit onderwerp en het vormgeven van een mooie documentaire. Houd ons in de gaten voor meer informatie over dit verhaal en onze andere projecten.

We zijn nog hard op zoek naar mensen die zich herkennen in dit verhaal. Ben of ken jij iemand die graag zijn verhaal met ons wil delen? Mail ons!